Co to jest LoRaBLADY?

LoRaWAN to specyfikacja sieci rozległej małej mocy (LPWAN) stworzona dla urządzeń bezprzewodowych zasilanych bateryjnie. Według LoRa-Alliance LoRa jest już wdrożona w milionach czujników. Niektóre z głównych komponentów stanowiących podstawę specyfikacji to usługi w zakresie komunikacji dwukierunkowej, mobilności i lokalizacji.

Jednym z obszarów, w którym LoRaWAN różni się od innych specyfikacji sieci, jest to, że wykorzystuje architekturę gwiazdy, z centralnym węzłem, do którego podłączone są wszystkie pozostałe węzły, a bramy służą jako przezroczysty most przekazujący wiadomości między urządzeniami końcowymi a centralnym serwerem sieciowym w zapleczu. Bramy są połączone z serwerem sieciowym za pomocą standardowych połączeń IP, podczas gdy urządzenia końcowe korzystają z komunikacji bezprzewodowej typu single-hop z jedną lub wieloma bramami. Cała komunikacja z punktami końcowymi jest dwukierunkowa i obsługuje transmisję typu multicast, umożliwiając aktualizację oprogramowania drogą bezprzewodową. Według LoRa-Alliance, organizacji non-profit, która stworzyła specyfikacje LoRaWAN, pomaga to wydłużyć żywotność baterii i zapewnić połączenie dalekiego zasięgu.

Pojedyncza brama lub stacja bazowa z obsługą LoRa może obejmować całe miasta lub setki kilometrów kwadratowych. Oczywiście zasięg zależy od środowiska danej lokalizacji, ale LoRa i LoRaWAN twierdzą, że budżet łącza, będący głównym czynnikiem określającym zasięg komunikacji, jest większy niż w przypadku jakiejkolwiek innej standardowej technologii komunikacyjnej.

Zajęcia końcowe

LoRaWAN oferuje kilka różnych klas urządzeń końcowych, aby zaspokoić różne potrzeby odzwierciedlone w szerokim zakresie zastosowań. Jak podaje jego strona internetowa, są to m.in.:

• Dwukierunkowe urządzenia końcowe (klasa A): Urządzenia końcowe klasy A umożliwiają komunikację dwukierunkową, w której po transmisji łącza w górę każdego urządzenia końcowego następują dwa krótkie okna odbioru łącza w dół. Szczelina transmisyjna planowana przez urządzenie końcowe jest oparta na jego własnych potrzebach komunikacyjnych z niewielkimi zmianami w oparciu o losowy czas (protokół typu ALOHA). Ta operacja w klasie A to system urządzenia końcowego o najniższej mocy do zastosowań, które wymagają jedynie komunikacji w dół z serwera wkrótce po wysłaniu przez urządzenie końcowe transmisji w górę. Komunikacja w dół z serwera w dowolnym innym momencie będzie musiała poczekać do następnego zaplanowanego łącza w górę.
• Dwukierunkowe urządzenia końcowe z zaplanowanymi szczelinami odbiorczymi (klasa B): Oprócz losowych okien odbioru klasy A, urządzenia klasy B otwierają dodatkowe okna odbioru w zaplanowanych godzinach. Aby Urządzenie końcowe mogło otworzyć okno odbioru w zaplanowanym czasie, otrzymuje z bramy sygnał nawigacyjny zsynchronizowany czasowo. Dzięki temu serwer wie, kiedy urządzenie końcowe nasłuchuje.
• Dwukierunkowe urządzenia końcowe z maksymalną liczbą szczelin odbiorczych (klasa C): Urządzenia końcowe klasy C mają prawie stale otwarte okna odbioru, zamykane tylko podczas nadawania.